Portfolio Voz Magazine (Sterrensysteem) Sterrensysteem als
certificering voor ZBC?s? (Voz Magazine - april 2007)
Met de toename van het aantal ZBC?s (Zelfstandige Behandel Centra, officieel overigens IMSZ - Instituut voor Medisch Specialistische Zorg geheten), neemt de keuze vooral voor de consument die liever niet naar een gewoon ziekenhuis gaat, dus toe. Dat is mooi meegenomen maar het maakt het er niet direct gemakkelijker op om te kiezen. Als er meer keuze komt wil je als consument goed kunnen vergelijken aan de hand van vaststaande feiten die ook voor een leek op gebied van zorg te begrijpen zijn. Zo weet je als consument dat als je naar een toprestaurant of naar een hotel gaat, het aantal sterren een zekere garantie biedt voor optimale kwaliteit en service. Een dergelijk systeem zou er volgens Van der Weide dan ook moeten komen voor de particuliere klinieken. [Zekerheid consument]
Bij een behandeling van een kwaal of ziekte hoop je van
harte dat je een goede en gekwalificeerde arts krijgt die jou de best mogelijke
zorg kan bieden. Bij ziekenhuizen is daar vaak wat meer zekerheid over hoe goed
of juist slecht zij daarin scoren. Een voorbeeld is de jaarlijkse monitor van
het Algemeen Dagblad waarin alle ziekenhuizen worden vergeleken en beoordeeld.
Door middel van de AD Ziekenhuis Top 100 (ook terug te vinden op de website van
het AD) kan men alle ziekenhuizen in Nederland op hun prestaties beoordelen.
Voor de ranglijst is gebruik gemaakt van 30 kwaliteitscriteria die zijn
opgesteld door de Inspectie voor de Gezondheidszorg, de brancheorganisaties van
alle ziekenhuizen en de Orde van Medisch Specialisten. De klinieken hebben de
informatie zelf openbaar gemaakt met de bedoeling patiÎnten inzicht te geven in
hun prestaties. Over ZBC?s is echter voor de consument weinig te vinden zo
concludeerde ook de Nederlandse Zorgautoriteit. Er is (te) weinig informatie
beschikbaar over de kwaliteit van de zorg die zij leveren terwijl deze
particuliere klinieken wel degelijk aan bepaalde voorwaarden dienen te voldoen.
[Certificering]
Wie een eigen kliniek begint dient uiteraard aan allerlei
voorwaarden te voldoen. Zo is er in elk geval de controle door de Inspectie
voor de Gezondheidszorg. De wet toelating zorginstellingen (WTZi) stelt de zogenaamde
transparantie-eisen. De transparantie-eisen gaan over de bestuursstructuur en
de bedrijfsvoering van instellingen en over de toegang tot de
Ondernemingskamer, het zogeheten enquÍterecht (het zogenaamde enquÍterecht is
het recht om de Ondernemingskamer van het Gerechtshof te Amsterdam te verzoeken
een onderzoek in te stellen naar het beleid en de gang van zaken van een
rechtspersoon). Er zijn er ook regels ten aanzien van de bedrijfsvoering in het
kader van de WTZi, die transparantie vereisen op gebied van
verantwoordelijkheid, geldstromen en hoe te handelen bij conflicten. Ook mag
een ZBC (in de WTZi aangeduid als IMSZ ? Instelling voor Medisch-Specialistische
zorg) geen winstoogmerk hebben en moet een toezichthoudend orgaan hebben.
[Sterrensysteem]
Het is allemaal heel mooi natuurlijk dat klinieken uit eigen beweging en/of gedwongen een certificering proberen te verkrijgen en interne en externe audits laten plaatsvinden om de kwaliteit op peil te houden. De consument echter kan dan nog steeds deze klinieken niet goed onderling vergelijken. Allerlei certificeringnormen zeggen de gemiddelde consument, die leek is op dit gebied, absoluut niets. ISO is dan ook een ?droge? standaardcertificering die eigenlijk in heel veel branches gehanteerd wordt en verder niets zegt over w··r een kliniek in de zorgsector nu net in uitblinkt of waar zij beter in zijn ten opzichte van hun concurrenten. Er zou daarom een simpel te begrijpen systeem moeten komen dat van toepassing is op deze particuliere klinieken. Een soort sterrensysteem dus om de kwaliteit van de geboden zorg inzichtelijk te maken bij externe partijen. Te denken valt aan het behalen van een ster als men aan de ISO norm voldoet. Ook zou er bijvoorbeeld een ster toegekend kunnen worden als men onder een bepaald percentage fouten blijft of als men een bepaald percentage behandelingen succesvol afrond. Een andere manier van toetsing zou kunnen zijn wat sommige klinieken nu voor zichzelf al doen, namelijk het verspreiden van een enquÍte onder de cliÎnten van de kliniek, bijvoorbeeld na de eindcontrole. Een vast te stellen percentage van positieve beoordelingen, waarbij uiteraard net als bij voorgenoemde punten een hoge target moet worden gesteld, zou dan ook een ster moeten opleveren. Een dergelijk systeem zou de onderlinge competitie uiteraard behoorlijk vergroten. Immers wil ieder behandelcentrum dat Artsen hun cliÎnten naar hun kliniek doorverwijzen of zelf door cliÎnten worden gekozen. Competitie betekent echter ook dat artsen meer hun best zullen doen voor de patiÎnten om beter te zijn dan de ander. Inherent daaraan zal de kwaliteit van particuliere klinieken toenemen en samen met een helderder beeld over hen, de concurrentiepositie ten opzichte van de reguliere ziekenhuizen verbeteren. 02-10-2007 « Terug |
||